Om å finne på ting. Og om å bestemme

Inspirert av dei mange treffande karikaturteikningane som er å sjå nå om dagen av Trump sine storheitstankar om seg sjølv og verda, her kjem mitt bidrag.

Teikninga tek utgangspunkt i presidenten si interesse for å eige til dømes strategiske, eller også gigantiske landområde. Samt gleda han må kjenne på i forbinding med å finne nye namn på desse.

Illustratørar og kunstnarar har opp gjennom tidene satt søkelys på urettferdige eller latterlege forhold som utførast av maktpersonar. Putin er ikkje særleg begeistra for kritisk merksemd gjennom karikatur og satire. Og sjølv om det ikkje er direkte forbode med karikaturteikning i Russland, så kan ein stakkar illustratør ende i straffekoloni eller liknande for ein skarp strek. Og hans gode ven, Trump, skriv gjerne ut presidentordrar på detaljnivå, til dømes om å forby sugerøyr laga av papir.

Teikning kan vere eit sterkt verktøy, og me er svært privilegerte som kan ytre oss fritt her i landet. Det er ikkje ein sjølvsagt ting for alle.

Teikning av typografi

Når ein praktisk må gjere noko - då sit kunnskapen betre

I klassa vår på KDA (kunst, design og arkitektur) teiknast det bokstavar. Det skrivast namn på dei forskjellige delane. For å lære om typografi er dette den beste måten - når ein praktisk må gjere noko - då sit kunnskapen betre. Og dermed veit ein meir om kva som gjer at det er forskjell på ein A i antikva og ein A i grotesk. Ein veit at den vesle foten på fonten i antikva heiter seriff. Ein veit at små bokstavar heiter minusklar og store heiter versalar. Dette kan ein også lære ved å berre høyre om det. Men, kunnskapen festar seg meir ved å finne fram blyanten, streke opp hjelpelinjer, studere bokstavane for så å teikne. Det dannast koplingar i hjernen ved praktisk arbeid og erfaring.

I dag er det lett å få produsert svara. Ein kan formulere eit spørsmål og i neste sekund har ein svaret. Men dette gir ikkje djup kunnskap. Det er urovekkande at tendensen går i ei slik retning på alle fag- og samfunnsfelt. Kunnskapen må inn i hovudet. Dei unge treng meir enn nokon gong før faktabasert kunnskap. Og dei må øve og praktisere. For korleis skal ein kunne forstå og tenke og vurdere utan.

Den amerikanske filosofen, pedagogen og psykologen John Dewey sitt pedagogiske ideal var enkeltmenneskets utvikling og vekst mot å bli livsdyktig i det moderne samfunnet. Han meinte at kunnskap og handling er gjensidig avhengige av kvarandre, og formulerte dette slik: «Learn to know by doing, and to do by knowing» (SNL). Dette peikar på viktigheita av å tileigne seg kunnskap gjennom praktisk erfaring, samstundes som ein anvender teoretisk kunnskap.

Teikning av bokstavar er ein fredeleg aktivitet. Det er ikke særleg krevjande og det er ikkje vanskeleg å meistre denne øvinga. Ikke desto mindre er denne praktiske aktiviteten av stor verdi for læringa.